Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

urere messes suas

  • 1 schaden

    schaden, nocere (Schaden zufügen u. schädlich od. nachteilig sein). – damno od. detrimento esse (zum Schaden gereichen). – obesse. officere. officere et obstare (hinderlich sein). – damnum inferre. detrimentum afferre, inferre od. importare (Schaden zufügen, s. »Schade no. II« über damn. od. detr.). – minuere alqd (vermindern, Abbruch tun, z.B. jmds. Ansehen, alcis auctoritatem). – sich selbst sch., vineta sua caedere (sprichw. bei Hor. ep. 2, 1, 220); urere messes suas (sprichw. bei Tibull. 1, 2, 98): es kann nicht schaden (es zu sagen), nihil obest dicere: was schadet das? quid ad rem? quid obstat?

    deutsch-lateinisches > schaden

  • 2 messis

    messis, is ( acc. sing. messim, Cato, R. R. 134; Plaut. Most. 1, 3, 5; id. Ep. 5, 2, 53; Varr. R. R. 3, 2, 6; v. Neue, Formenl. 1, p. 200), f. ( masc.: non magno messe, Lucil. ap. Non. 213 fin.) [id.], a reaping and ingathering of the fruits of the earth, a harvest (class.).
    I.
    Lit.:

    messis proprio nomine dicitur in iis, quae metuntur, maxime in frumento,

    Varr. R. R. 1, 50, 1; Quint. 5, 9, 5; 8, 3, 8; Cic. de Or. 1, 58, 249; Verg. G. 1, 219 al.:

    seges matura messi,

    Liv. 2, 5:

    messem hordaceam facere, aream in messem creta praeparare,

    to get in the harvest, Plin. 18, 30, 71, § 295:

    messe amissā,

    Cic. Verr. 2, 3, 54, § 125:

    messis feria, Cod. 3, 10, 2.—Of the gathering of honey,

    Verg. G. 4, 231.—
    B.
    Transf., concr., harvest.
    1.
    The harvested crops, the harvest:

    illius immensae ruperunt horrea messes,

    Verg. G. 1, 49; id. ib. 1, 314; id. E. 8, 99; Just. 24, 7, 6: Cilicum et Arabum, the harvest of the Arabians, i. e. saffron and frankincense, Stat. S. 3, 3, 34:

    bellatura,

    the men that sprang from the dragon's teeth sown by Cadmus, Claud. Laud. Stil. 1, 321. —
    2.
    The crops that are to be harvested, the standing crops, the harvest:

    messium incensores, vel vinearum olivarumve,

    Paul. Sent. 5, 20, 5: messes suas urere, prov., like vineta sua caedere, i. e. to destroy one's own work (e. g. one's own pupils), Tib. 1, 2, 98: adhuc tua messis in herba est, your wheat is still in the blade, i. e. you are premature in your expectations, Ov. H. 17, 263.—
    3.
    The time of harvest, harvest-time:

    si frigus erit, si messis,

    Verg. E. 5, 70.— Poet. transf. for a year:

    sexagesima messis,

    Mart. 4, 79, 1. —
    II.
    Trop.:

    pro benefactis mali messem metere,

    to receive evil for good, to reap ingratitude, Plaut. Ep. 5, 2, 53:

    uberem messem mali,

    id. Rud. 3, 2, 23:

    (morum malorum) metere messem maxumam,

    id. Trin. 1, 1, 11:

    si attigeris ostium, jam tibi hercle in ore fiet messis mergis pugneis,

    id. Rud. 3, 4, 58: Sullani temporis messem, the harvest of the time of Sylla, when so many were killed, Cic. Par. 6, 2, 46; (in eccl. Lat.) the time for winning souls to the truth:

    transiit messis, finita est aestas, et nos salvati non sumus,

    Vulg. Jer. 8, 20.—Of the persons to be gathered into the church:

    messis quidem multa,

    Vulg. Luc. 10, 2; cf. id. Johan. 4, 35. —Of the end of the world:

    sinite utraque crescere usque ad messem,

    Vulg. Matt. 13, 30; cf. v. 39.

    Lewis & Short latin dictionary > messis

  • 3 messis

    messis, is, f. (meto, ere), die Ernte, I) eig. und meton.: A) eig.: messis hordea, Varro: messium tempore, Plin.: calidiora atque eo maturiora messibus Apuliae loca, Liv.: messem facere, Scriptt. r. r. u.a.: messem peragere, Plin.: messem amittere, Cic.: messis enim nulla fuerat, die E. war ganz fehlgeschlagen, es war eine gänzliche Mißernte gewesen, Cic. – im weiteren Sinne auch = die Honigernte, Verg. georg. 4, 231. – B) meton.: 1) die Ernte, a) die eingeernteten Früchte, Varro u. Verg.: de campis subvecta messis, Plin. pan.: ex hostico raptae perituraeque in horreis messes, Plin. pan.: messes vinaque villis efferre, Iustin. – im weiteren Sinne, messis Cilicum et Arabum, die Ernte der Araber, d.i. Weihrauch u. Safran, Stat.: messis bellatura, die aus den von Kadmus gesäten Schlangenzähnen hervorgewachsenen Männer, Stat. – b) die noch einzuerntenden Früchte, Tibull. u. Ov.: dah. sprichw., adhuc tua messis in herba est, dein Weizen soll noch blühen, d.i. dein Wunsch ist noch weit vom Ziele, Ov. her. 16 (17), 263: urere suas messes, sein eigenes Gemächt (seine Klienten usw.) verderben, Tibull. 1, 2, 100. – 2) die Ernte = die Erntezeit, Verg. u. Colum.: messibus, zur E., Plin. – u. die Ernte = das Jahr, quarta, trigesima, s. Flach Mart. 1, 91, 4. – II) bildl.: mali messem metere, Undank einernten, Plaut.: si attigeris ostium, iam hercle tibi mergeis in ore fiet messis pugneis, Plaut. (vgl. mergae): illa Sullani temporis messis, jene E. der sull. Z. (wo so viele getötet od. ihres Vermögens beraubt wurden), Cic. parad. 6, 46. – / messis gen. masc., Lucil. 707. – Archaist. Akk. messim, Plaut. Epid. 718 (cod. B mesim); most. 161. Cato r. r. 134, 1. Poët. vet. bei Fest. p. 333 (a), 5. Varro r. r. 3, 2, 6. Gell. 2, 29, 9: Abl. messi, Varro LL. 5, 21. Varro r. r. 1, 53 (vgl. Charis. 43, 15). – mesis geschr. Not. Tir. 72, 88.

    lateinisch-deutsches > messis

  • 4 messis

    messis, is, f. (meto, ere), die Ernte, I) eig. und meton.: A) eig.: messis hordea, Varro: messium tempore, Plin.: calidiora atque eo maturiora messibus Apuliae loca, Liv.: messem facere, Scriptt. r. r. u.a.: messem peragere, Plin.: messem amittere, Cic.: messis enim nulla fuerat, die E. war ganz fehlgeschlagen, es war eine gänzliche Mißernte gewesen, Cic. – im weiteren Sinne auch = die Honigernte, Verg. georg. 4, 231. – B) meton.: 1) die Ernte, a) die eingeernteten Früchte, Varro u. Verg.: de campis subvecta messis, Plin. pan.: ex hostico raptae perituraeque in horreis messes, Plin. pan.: messes vinaque villis efferre, Iustin. – im weiteren Sinne, messis Cilicum et Arabum, die Ernte der Araber, d.i. Weihrauch u. Safran, Stat.: messis bellatura, die aus den von Kadmus gesäten Schlangenzähnen hervorgewachsenen Männer, Stat. – b) die noch einzuerntenden Früchte, Tibull. u. Ov.: dah. sprichw., adhuc tua messis in herba est, dein Weizen soll noch blühen, d.i. dein Wunsch ist noch weit vom Ziele, Ov. her. 16 (17), 263: urere suas messes, sein eigenes Gemächt (seine Klienten usw.) verderben, Tibull. 1, 2, 100. – 2) die Ernte = die Erntezeit, Verg. u. Colum.: messibus, zur E., Plin. – u. die Ernte = das Jahr, quarta, trigesima, s. Flach Mart. 1, 91, 4. – II) bildl.: mali messem metere, Undank einernten, Plaut.: si attigeris
    ————
    ostium, iam hercle tibi mergeis in ore fiet messis pugneis, Plaut. (vgl. mergae): illa Sullani temporis messis, jene E. der sull. Z. (wo so viele getötet od. ihres Vermögens beraubt wurden), Cic. parad. 6, 46. – messis gen. masc., Lucil. 707. – Archaist. Akk. messim, Plaut. Epid. 718 (cod. B mesim); most. 161. Cato r. r. 134, 1. Poët. vet. bei Fest. p. 333 (a), 5. Varro r. r. 3, 2, 6. Gell. 2, 29, 9: Abl. messi, Varro LL. 5, 21. Varro r. r. 1, 53 (vgl. Charis. 43, 15). – mesis geschr. Not. Tir. 72, 88.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > messis

См. также в других словарях:

  • Ast — Sich den eigenen Ast absägen oder (selbst) den Ast absägen, auf dem man sitzt: sich selbst empfindlichen Schaden zufügen, sich selbst eine wichtige Bedingung von Leben und Tätigkeit zerstören.{{ppd}}    Die Redensart ist umgangssprachlich und… …   Das Wörterbuch der Idiome

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»